Dağları kar bürüdü
Yağmur çoktan yürüdü
Kalem aldı eline
Türkü taktı diline
Kırmızı demet demet
Güller kime emanet
Mektup yazdı dostuna
Yaprak astı üstüne
Çakmak çakmak gözleri
Sevindirir bizleri
Türkü abi geldi
Yağmuru hemen bildi
Türküsünü dinletti
Bir de masal anlattı
Bir varmış bir de yokmuş
Allah’ın kulu çokmuş
Keçinin üç yavrusu
Hemmengül’dür birisi
Birisinin Şengülüm
Diğerinin Mengülüm
Kurt yavruyu yeyince
Keçi bunu duyunca
Soluğu dağda aldı
Kurt mağarada kaldı
Keçi kuvvet topladı
Kurdun damında hopladı
Kurt yavruyla beslendi
Yukarıya seslendi
Kimdir o tak tak eden
Çömleği toprak eden
Keçi atladı geldi
Kurdun karnını deldi
Kurt son bir kez sırtardı
Keçi yavruyu kurtardı
Onlar erdi murada
Bizim elmalar nerede
Gökten üç elma düştü
Biri elime geçti
Biri Yağmur’un başına
Biri kelin saçına
Masal burada bitti
Elma yerine yetti
Türkü abi mani söyler
Yağmur’un gönlünü eyler
Ekmek unu elerim
Pencereyi silerim
Çikolatanı yedim
Senden özür dilerim
Halanın güzel huyu
Yağmur sen çabuk büyü
Evine halı doku
Dedene dua oku
Sinesi pırıl pırıl
Ninene sıkı sarıl
Diyeceğim işte böyle
Amcana selam söyle
Sonra demedin deme
Fazla çikolata yeme
Çabuk yap işlerini
Fırçala dişlerini
Hiçbir zaman somurtma
Gülmeyi hiç unutma